سس فرانسوی از پرفروش ترین سس های بازار با قدمتی دیرینه در مصرف سالاد است اما به دلیل پایه ترکیبات آن با کچاپ و مایونز، یکی از سس های پرطرفدار غذایی نیز محسوب می شود و طعم لذیذی به خصوص به ساندویچ های سرد می دهد.
ویژگی‌های اصلی سس فرانسوی
طعم شیرین و ترش:
- ترکیب متعادل از شیرینی شکر و ترشی سرکه، همراه با عطر ملایم خردل.
بافت یکدست و خامه‌ای:
- مناسب برای پوشاندن یکنواخت برگ‌های سالاد و سبزیجات.
. کاربرد متنوع:
- استفاده در انواع سالاد، ساندویچ و به‌عنوان ماریناد برای گوشت‌ها.
طبیعی و خوش‌طعم:
- تهیه‌شده از مواد اولیه سالم و طبیعی، بدون مواد نگهدارنده مضر.
موارد مصرف:
- سالادها: سالاد سبزیجات، سالاد مرغ و حتی سالاد پاستا.
- ساندویچ‌ها: به‌عنوان چاشنی برای انواع برگر و ساندویچ.
- ماریناد: برای مزه‌دار کردن گوشت، مرغ یا ماهی قبل از پخت.
خواص تغذیه‌ای:
- دارای آنتی‌اکسیدان‌های خردل و گوجه‌فرنگی.
- کم‌کالری در مقایسه با برخی سس‌های خامه‌ای.
تاریخچه:
سس فرانسوی یکی از چهار سس مادری بود که آنتونین کارمه در قرن نوزدهم میلادی دستور ساخت آن را در جزوه‌های آشپزی خود نوشت. آنتونین کارمه یکی از اولین سرآشپزهایی بود که به‌شکل نظام‌مند و اصولی دستور ساخت سس‌های مختلف را تدوین کرد. بعدها به هر کدام این چهار سس به نام‌های تومات، بشامل، ولوت و اسپاگنول نام سس فرانسوی اطلاق شد. در قرن بیستم میلادی دستور ساخت این سس با اضافه کردن مواد جدیدی مثل مایونز باز هم تغییر کرد.فلفل، پاپریکا، پیاز خردشده، سرکه، سس کچاپ و یا مایونز ترکیبات متغیر این سس هستند. سس فرانسوی برخلاف سس‌های هم‌خانواده‌اش بیشتر مواقع مزه‌ای تند دارد و بیشتر از ساندویچ، روی سالاد سرو می شود.
“سس فرانسوی مهرام برای اولین بار در سال ۱۳۵۰ تولید شد و طعمی کلاسیک و محبوب را به سفره‌های ایرانی آورد.”
