قصه های بامزه_تاریخچهٔ ناگت

نخستین دستور تهیهٔ غذایی را که امروزه با نام ناگت می‌شناسیم، منسوب است به «رابرت بِیکِر»، استاد علوم غذایی دانشگاه کورنل در ایالت نیویورک (امریکا). او این روش تهیه را در اواسط قرن بیستم میلادی ابداع و منتشر کرد.

او و هم‌کارانش گوشت بی‌استخوان مرغ را به تکه‌هایی به اندازهٔ یک لقمه خرده کرده‌، آغشته به خمیرابه می‌کردند و در دیگی حاوی روغن فراوان می‌انداختند تا سرخ شود.
در واقع، این نوآوری در تهیهٔ مرغ لقمه‌ای، راه‌حلی شد برای یکی از مشکلات صنایع گوشت آن دوره. مشکل این صنایع این بود که باید به‌نحوی گوشت چرخ‌کردهٔ مرغ را بدون پیچیدن در روده یا پوسته‌ای مشابه به شکل و اندازهٔ دل‌خواه خود در می‌آوردند، بدون آن که وا برود. از طرف دیگر، باید می‌توانستند این تکه‌ها را، هم منجمد کنند و هم در دیگ روغن سرخ نمایند، بدون آن که روکش آن‌ها جدا بشود.

به‌عنوان راه‌حل، بیکر توانست این تکه‌های گوشت چرخ‌شدهٔ مرغ را با ترکیبی از نمک و سرکه و پودر شیرخشک و غلات بپوشانَد تا وا نَرَوند. سپس آن‌ها را به خمیرابه‌ای حاصل از تخم‌مرغ و پودر غلات آغشته کرد تا بتوان هم منجمدشان کرد، هم در دیگ روغن سرخ نمود.

امروزه ناگت‌ها را به هردو روشی که بیکر ابداع کرد (یعنی، هم از گوشتِ خردشده، هم از گوشت چرخ‌کرده) تهیه می‌کنند و فقط شامل گوشت مرغ نمی‌شوند، هرچند نخستین ناگتی که درست شد، ناگت مرغ بود.

با وجود نقش انکار ناپذیر بیکر در پدیدآییِ ناگت (که بعدها کمپانیِ مک‌دونالد تلاش کرد به نام خودش ثبت کند)، ناگتِ مرغ تنها نوآوریِ وی نبود.

جالب است بدانید که رابرت بیکر مدرک کارشناسی‌اش را در رشتهٔ «میوه‌شناسی» گرفته‌بود و بعداً به دلیل علاقه‌ای که به گوشت مرغ و بوقلمون داشت، به «ماکیان‌شناسی»، که به مطالعهٔ مرغ و دیگر پرندگان اهلی برای تهیهٔ غذا می‌پردازد، تغییر رشته داد.

بیکر، در طول عمر دانشگاهی خود، دست به نوآوری‌های بسیاری زد که آثارِ بسیاری از آن‌ها را هم‌چنان در زندگی روزمره و در صنایع غذایی روز دنیا می‌بینیم.

جز، ناگت مرغ، بیکر خالقِ غذاهای محبوب دیگری از جمله ژامبون بوقلمون و سوسیس و هات‌داگ مرغ و بوقلمون نیز هست. از آن‌جا که او علاقهٔ بسیاری به گوشت مرغ داشت، تصمیم گرفت که سسِ باربیکیوی مخصوص آن را هم خودش ابداع کند. پس از آزمایش ترکیبات گوناگون، سرانجام به فرمول دل‌خواهش رسید که امروزه با نام سس باربیکیوی مرغِ کُرنل (یا به‌اختصار، سس کرنل) شناخته می‌شود. کرنل نام همان دانشگاهی‌ست که بیکر همهٔ زندگی علمی‌اش را تا آخر عمر در آن گذراند، هرچند این سس را پیش از پیوستن به این دانشگاه ابداع کرده‌بود.

از دیگر نوآوری‌های بیکر، می‌توان به بسته‌بندیِ وکیوم و انجمادِ مرغ و بوقلمون اشاره کرد که امروزه رَوشِ غالب در صنایع برای بسته‌بندی مرغ و بوقلمونِ درسته و کامل است. تا پیش از آن، مرغ و ماکیان دیگر را روی تکه‌های یخ جابه‌جا می‌کردند.

بیکر رستوران مخصوص خودش را نیز برای عرضهٔ غذاهای مرغی با دستور تهیهٔ خودش افتتاح کرده‌ و اسم آن را «مرغ‌دونی» (Chicken Coop)  گذاشته‌بود. «مرغ‌دونی» آن‌قدر معروف شده‌بود که در سال ۱۹۹۹، رییس‌جمهور ایالات متحده، بیل کلینتون، با همسر و دخترش برای چشیدن طعم مرغ باربیکیوی بیکر به این رستوران رفتند.