سس کچاپ تند یکی از فرآورده های گوجه فرنگی است و مصرف کنندگان از مصرف غذاهایی مانند سیب زمینی،هات داگ، همبرگر با این محصول لذت می برند. مهرام با قدمت نیم قرن تولید کچاپ توانسته است نسل های مختلف مصرف کننده را به خود وفادار سازد. بسته بندی های مهرام یادآور حس نوستالژیک تجربه مصرف کچاپ با ساندویچ و پیتزا در کودکی برای بسیاری از هواداران مهرام است.
ویژگیهای اصلی کچاپ
طعم شیرین و ترش متعادل:
- ترکیب طعم شیرینی ملایم، اسیدیته گوجهفرنگی و سرکه که آن را برای ذائقههای مختلف مناسب میکند.
کاربرد گسترده:
- مناسب برای فستفودها، غذاهای سرخکرده، ساندویچها، پیتزا، تخممرغ و حتی سوپها.
ماندگاری بالا:
- به دلیل وجود سرکه و فرآوری مناسب، کچاپ در دمای مناسب طولانیمدت قابل نگهداری است.
موارد مصرف:
- فستفودها: همراه با سیبزمینی سرخکرده، برگر، هاتداگ و پیتزا.
- ساندویچها: بهعنوان چاشنی برای بهبود طعم ساندویچها.
- طبخ غذاها: در تهیه برخی خوراکها و سوپها بهعنوان ماده پایهای.
خواص تغذیهای:
- سرشار از لیکوپن، یک آنتیاکسیدان قوی موجود در گوجهفرنگی.
- کمچربی و کمکالری، مناسب برای افزودن طعم بدون نگرانی از افزایش چربی.
- حاوی ویتامین C و پتاسیم.
تاریخچه
سس کچاپ یا گوجهفرنگی برخلاف ترکیبات بهنسبت سادهاش، سفری دور و دراز را پیموده است. به نظر می رسد نام کچاپ از زبان چینی ماندراین و بهمعنای سس ماهی گرفته شده باشد، اما در نهایت تا قرن نوزدهم میلادی در اروپا به هر سسی که ترکیباتی از قارچ، سرکه و حتا گردو داشت کچاپ می گفتند. آنچه امروزه به نام سس کچاپ شناخته می شود در انگلیس و اروپا سس قرمز یا گوجه نامیده می شد، اما بعد از قرن نوزدهم و جنگ جهانی دوم، گسترش فرهنگ آمریکایی در سراسر جهان باعث جایگزینی نام کچاپ با سس قرمز شد. استفاده از سس کچاپ در دههی هفتاد میلادی در تمام غذاهای آمریکایی آن قدر مرسوم بود که زمانی که ریچارد نیکسون، رییس جمهور آمریکا، در مصاحبهای اعلام کرد صبحانهی مورد علاقهاش ترکیبی از پنیر و سس کچاپ است کسی به او نخندید! پایهی سس کچاپ گوجه فرنگی پخته است ولی ترکیبات مختلفی شامل سرکه، سیر و انواع ادویهجات مختلف به آن اضافه می شود و در غذاهای مختلف با گوشت و سبزیجات سرو می شود.
“سس گوجهفرنگی تند مهرام برای اولین بار در سال ۱۳۷۲ تولید شد و طعمی هیجانانگیز و تند را به غذاهای ایرانی افزود.”
