ترشیجات و مواد نگهدارنده ، در گذشته مردم غذاهای خود را کنسرو و ترشی می کردند تا فضل فصول را افزایش دهند. این روزها می‌توانیم محصولات تازه‌ای را در طول سال دریافت کنیم، سپس این واقعیت وجود دارد که ترشی بُعد دیگری از طعم را می‌افزاید، یک اسیدیته خوب که به‌ویژه با ماهی دودی، گوشت خوک، پاته و سایر غذاهای چرب سازگار است. در کشورهای شمال اروپا رایج ترین اصل ترشی ۱-۲-۳ است: یعنی یک قسمت سرکه سفید، دو قسمت شکر و سه قسمت آب. اما می توانید به راحتی سرکه سفید را با انواع دیگر سرکه و آب را با مایعی متفاوت برای افزودن طعم و تنوع جایگزین کنید – سس سویا یا آبجو را امتحان کنید.
برای سبزیجات ریشه سفت و قطعات سبزی بزرگتر، بهتر است از مایع ترشی گرم استفاده کنید. این نه تنها آنها را نرم تر می کند، بلکه سلول ها را نیز باز می کند و باعث جذب بهتر مایع می شود. سبزیجات نرم اما باید به صورت خام و در مایع ترشی سرد ترشی شوند. برای یک ضربه اضافی، می توانید ادویه جات را به مایع اضافه کنید. دانه های خردل و تخم گشنیز یک مکان عالی برای شروع هستند.
خیارشورها را باید در حالت سرد نگهداری کرد و در حالت ایده آل در یخچال نگهداری کرد. و مراقب باشید که انگشتان خود را به شیشه نچسبانید زیرا این یک راه مطمئن برای کاهش ماندگاری است. اگر مراقب باشید که ترشی های خود را به درستی نگهداری کنید، آنها برای مدت طولانی باقی می مانند. با این حال، من متوجه شدم که با گذشت زمان سرکه می تواند طعم خود سبزیجات را رقیق کند، این که چقدر سریع اتفاق می افتد بستگی به ترشی شما دارد – پیاز ترشی در دو یا سه روز اول پس از ترشی بهتر است، در حالی که گاری برای ماه ها نگه می دارد.