محبوب ترین نان های ایرانی

نان بربری

نان بربری نوعی برگ گندم ایرانی است. نان تخت. معمولاً به شکل بیضی بلندی در می‌آید که به‌طور سنتی با لعاب آردی روی آن استفاده می‌شود که پوسته طلایی روشنی به آن می‌دهد، اما در داخل آن را سبک و مطبوع نگه می‌دارد.

قبل از پختن آن در تنورهای سنتی، نان را معمولاً با دانه های خشخاش، سیاهدانه یا کنجد می پاشند. نام بربری از نام قدیمی گرفته شده که برای اشاره به قوم هزاره استفاده می شود. گمان می‌رود که آنها بودند که در اصل سنت نان بربری را به تهران و سایر نقاط ایران آوردند.

این نان ترد یک غذای اصلی صبحانه در ایران است. بهتر است این غذا را به صورت تازه آماده و همراه با اسپری های خامه ای، پنیر و انواع سبزیجات تازه سرو کنید.

نان سنگک

نان سنگک نان سبوس دار با مخمر گندم و نان ملی ایران است. شکل آن می تواند مثلثی یا مستطیلی باشد و در دو نوع اصلی وجود دارد: ساده و خاص که روی آن را با دانه های خشخاش و کنجد می پوشانند. نام سنگک به روش قدیمی پخت نان به معنای سنگ ریز است، زیرا به طور سنتی در تنوری گنبدی شکل با سطحی پر از سنگریزه و سنگ پخته می شود.

نان را می توان به گونه ای تهیه کرد که طول آن حدود دو فوت باشد که برای تغذیه یک خانواده کافی است. در گذشته سنگک نان اصلی ارتش ایران بود و هر سرباز کیسه ای پر از سنگریزه حمل می کرد که برای پختن نان تمام لشکر استفاده می شد.

امروزه سنگک اغلب هنگام سرو به ویژه در جشن هایی مانند عروسی و سال نو تزئین می شود. در ایران این نان را اغلب با کباب بره می خورند و همراه با کلم پاچه، غذایی است که با سر و پای گوسفند درست می شود.

نان تافتون

نان تافتون یک نان پهن ایرانی است که تقریبا همیشه با آرد سبوس دار، شیر، تخم مرغ و ماست تهیه می شود. خمیر شبیه خمیر پیتزا است و در نتیجه بافتی جویدنی و رشته ای دارد. به طور سنتی خمیر را روی دیواره های تنور حدود یک دقیقه می پزند و سپس با سیخ فلزی از روی دیواره ها جدا می کنند.

نان تافتون اغلب با هل یا زعفران طعم دار می شود، در حالی که برخی آشپزها دوست دارند روی آن را با دانه های خشخاش بپاشند. این نان بیشتر با کباب خورده می شود، اما می توان آن را تقریباً با هر چیزی که کنار آن باشد، مانند پنیر، گوجه فرنگی و فلفل دلمه ای مصرف کرد.

نان شیرمال

شیرمال یک نان مسطح سنتی ایرانی است که با آرد ، شیر، زعفران و مخمر درست می شود. با طعم قوی زعفرانی و رنگ زرد آن مشخص می شود. این نان به طور سنتی در تنور پخته می شود و به صورت گرم سرو می شود، ترجیحا با سوپ یا غذاهای گوشتی مانند کباب و کاری.

نام شیرمال به معنای نان شیر است که به یکی از مواد اصلی آن اشاره دارد که طعم کمی شیرین به نان تخت می دهد. برای شیرینی بیشتر، برخی از آشپزها دوست دارند میوه های خشک را به خمیر اضافه کنند. زمانی که ایرانیان زیادی به هند و پاکستان سفر کردند و اسرار نان‌پزی را آموختند، اعتقاد بر این است که شیرمال ریشه ایرانی دارد.