سس كچاپ يا گوجه‌فرنگی برخلاف تركيبات به‌نسبت ساده‌اش، سفری دور و دراز را پيموده است. به نظر می رسد نام كچاپ از زبان چينی ماندراين و به‌معناي سس ماهی گرفته شده باشد، اما در نهايت تا قرن نوزدهم ميلادی در اروپا به هر سسی كه تركيباتی از قارچ، سركه و حتا گردو داشت كچاپ می گفتند. آنچه امروزه به نام سس كچاپ شناخته می شود در انگليس و اروپا سس قرمز يا گوجه ناميده می شد، اما بعد از قرن نوزدهم و جنگ جهانی دوم، گسترش فرهنگ آمريكايی در سراسر جهان باعث جايگزينی نام كچاپ با سس قرمز شد. استفاده از سس كچاپ در دهه‌ی هفتاد ميلادی در تمام غذاهای آمريكايی آن قدر مرسوم بود كه زماني كه ريچارد نيكسون، رييس جمهور آمريكا، در مصاحبه‌ای اعلام كرد صبحانه‌ی مورد علاقه‌اش تركيبی از پنير و سس كچاپ است كسی به او نخنديد! پايه‌ی سس كچاپ گوجه فرنگی پخته است ولی تركيبات مختلفی شامل سركه، سير و انواع ادويه‌جات مختلف به آن اضافه می شود و در غذاهای مختلف با گوشت و سبزيجات سرو می شود.
مخترع این سس شخصی به نام بن بود که علاقه بسیاری به آشپزی داشت. او در سال ۱۹۸۱ میلادی به همراه دوستانش در یک رستوران مشغول خوردن غذا بود که به صورت اتفاقی فلفل هالوپینو درون کچاپ افتاد. بن آن را تست کرد و مزه‌ی فوق العاده آن او را مشتاق به بررسی این ترکیب لذیذ کرد. سرانجام در سال ۱۹۹۴میلادی پس از تست های مختلف٬ موفق به ترکیب مناسبی از کچاپ هالوپینو شد و آن را ابتدا به نام خود ثبت کرد و بعدها با نام برند Spice it up به فروش رفت.
سس كچاپ يا گوجه‌فرنگی برخلاف تركيبات به‌نسبت ساده‌اش، سفری دور و دراز را پيموده است. به نظر می رسد نام كچاپ از زبان چينی ماندراين و به‌معناي سس ماهی گرفته شده باشد، اما در نهايت تا قرن نوزدهم ميلادی در اروپا به هر سسی كه تركيباتی از قارچ، سركه و حتا گردو داشت كچاپ می گفتند. آنچه امروزه به نام سس كچاپ شناخته می شود در انگليس و اروپا سس قرمز يا گوجه ناميده می شد، اما بعد از قرن نوزدهم و جنگ جهانی دوم، گسترش فرهنگ آمريكايی در سراسر جهان باعث جايگزينی نام كچاپ با سس قرمز شد. استفاده از سس كچاپ در دهه‌ی هفتاد ميلادی در تمام غذاهای آمريكايی آن قدر مرسوم بود كه زماني كه ريچارد نيكسون، رييس جمهور آمريكا، در مصاحبه‌ای اعلام كرد صبحانه‌ی مورد علاقه‌اش تركيبی از پنير و سس كچاپ است كسی به او نخنديد! پايه‌ی سس كچاپ گوجه فرنگی پخته است ولی تركيبات مختلفی شامل سركه، سير و انواع ادويه‌جات مختلف به آن اضافه می شود و در غذاهای مختلف با گوشت و سبزيجات سرو می شود.
سس كچاپ يا گوجه‌فرنگی برخلاف تركيبات به‌نسبت ساده‌اش، سفری دور و دراز را پيموده است. به نظر می رسد نام كچاپ از زبان چينی ماندراين و به‌معناي سس ماهی گرفته شده باشد، اما در نهايت تا قرن نوزدهم ميلادی در اروپا به هر سسی كه تركيباتی از قارچ، سركه و حتا گردو داشت كچاپ می گفتند. آنچه امروزه به نام سس كچاپ شناخته می شود در انگليس و اروپا سس قرمز يا گوجه ناميده می شد، اما بعد از قرن نوزدهم و جنگ جهانی دوم، گسترش فرهنگ آمريكايی در سراسر جهان باعث جايگزينی نام كچاپ با سس قرمز شد. استفاده از سس كچاپ در دهه‌ی هفتاد ميلادی در تمام غذاهای آمريكايی آن قدر مرسوم بود كه زماني كه ريچارد نيكسون، رييس جمهور آمريكا، در مصاحبه‌ای اعلام كرد صبحانه‌ی مورد علاقه‌اش تركيبی از پنير و سس كچاپ است كسی به او نخنديد! پايه‌ی سس كچاپ گوجه فرنگی پخته است ولی تركيبات مختلفی شامل سركه، سير و انواع ادويه‌جات مختلف به آن اضافه می شود و در غذاهای مختلف با گوشت و سبزيجات سرو می شود.
